2016
Onze Mem was 59 toen ze, na vele onderzoeken en behandelingen, uiteindelijk te horen kreeg dat ze Alzheimer had. Door deze klachten was ze een jaar eerder al uit het werk geraakt. Door de toenemende klachten werd ze steeds hulpbehoevender waardoor we uiteindelijk ook moesten nadenken over externe zorg.
Wij wilden allemaal, en vooral Mem zelf, dat Mem zo lang mogelijk thuis zou blijven wonen. In haar eigen vertrouwde omgeving, haar vrienden, familie en vooral Heit natuurlijk. Met hulp van de familie, vrienden en de thuiszorg was dit gelukkig lang mogelijk.
Toen de zorg uiteindelijk toch te zwaar werd, werd ons de dagopvang bij Westersypen aangeraden. Dit was een moeilijke stap voor Mem en ons maar wat is ze goed opgevangen. Toen Heit in het ziekenhuis belande kon Mem niet naar huis en hoewel er eigenlijk geen plek was bij Westersypen hebben ze alles zo geregeld dat Mem daar kon blijven en niet naar een onbekende plek hoefde. Sindsdien woonde ze volledig in Westersypen. Mem knapte hier zelfs op, at beter en voelde zich hier uiteindelijk veilig.
Het verblijf van Mem in Westersypen:
Alles was gericht om Mem zoveel mogelijk te laten genieten en haar zoveel mogelijk een thuis gevoel te geven.
- Kleinschalig: de zorg is op maat en persoonlijk. Altijd in samenspraak met de familie.
- Gastvrij: familie en vrienden konden op elk moment van de dag langskomen, mee-eten, meedoen met activiteiten etc.
- Het voelde vertrouwd, het was fijn om op de kennis en ervaring van het personeel (en in het bijzonder Fokje, Ypie en Ellie) terug te kunnen vallen.
Toen duidelijk werd dat Mem haar laatste dagen in ging was het voor ons vanzelfsprekend dat ze deze in Westersypen zou zijn. Wat zijn we ontzettend goed gesteund door het personeel van Westersypen, iedereen was even betrokken en behulpzaam. We konden dag en nacht bij Mem blijven.
Westersypen heeft ons in een hele moeilijke tijd rust gegeven omdat we wisten dat onze Mem in goede en liefdevolle handen was.
